Sumud
Son günlerde en çok duyduğumuz çok derin anlamı olan bir kelime.
Azmin, kararlılığın ve cesaretin sembolü.
Gerçekten, Akdeniz’in bir ucundan kopup gelen yüzlerce insan bu anlamı binlerce kez hak edecek yüce bir davranışta bulundu.
Ve tüm dünyanın gözlerinin Gazze’deki katliamlara ciddi bir şekilde dönmesinin de yolunu açtı.
Bu nedenle Katil Netenyahu BM de boş koltuklara konuşmak zorunda kaldı.
Çünkü onun vicdan yoksunu yalan sözlerini kimse dinlemek istemiyordu.
Çok önemli bir mesajdı bu.
Dünyanın bu rezilliğe daha fazla katlanamayacağı, vicdan denen şeyin hala var olduğunun göstergesiydi.
Kolombiya’dan Japonya’ya dünyanın birçok başkentinde, önemli kentlerinde, özellikle sol örgütler, sendikalar, insan hakları savunucuları yollara döküldüler İsrail barbarlığını lanetlemek için.
Avrupa ve dünyanın birçok ülkesinde Filistin’le-Gazze halkıyla dayanışma gösterileri sürüyor hatta bazı sendika işçileri İsrail’e giden gemilere yükleme yapmayı dahi ret ediyorlar.
Bu protestolara dayanamayan İngiltere, Kanada gibi Kraliçe hazretlerinin emrindeki ülke Parlamentoları dahi Fransa ile birlikte Bağımsız Filistin devletini tanımaya karar verdiler.
Vicdanları mı ağır bastı, çıkarlarımı onu bilemem.
Kraliçenin ülkesinde toz toprak içinde uçaktan atılan makarna, pirinç tanelerini ayıklayan çocuklar görülmemiş olabilir hatta Kral hazretlerinin umurunda bile olmayabilir.
Ama tüm bunlardan sonradır ki bizim Ana Muhalefet partimizin aklına Filistin’in düşmesi bana garip geliyor.
Doğal olarak sormak gerekiyor.
Bizim sol, özellikle Ana Muhalefetimiz İngilizler Filistin’i tanıma kararı verinceye dek neden bir adım atmadı bu insanlık dramına karşı?
Sol değil miydi 70’li yıllarda Türkiye’den gençleri Filistin’le dayanışma için gönderen?
Sol’un mücadele azmi Filistinlilerin kurtuluş mücadelesinden aldığı ruhla alanlarda kendini göstermiyor muydu?
Üzerimizde Filistin’i simgeleyen Poşularla meydanlarda az mı bağırıp çağırdık?
Ya sendikalar!
Sendikalarımız ne yaptı Gazze için?
Birkaç hamasi söylem dışında sol bu konuda nasıl bir adım attı ki hala eşitlik, özgürlük ve vicdandan bahsedebiliyoruz?
Galata Köprüsü ayağında; “Nehirden denize özgür Filistin”, “Gazze’de düşene, dövüşene bin selam” çağrılarıyla Filistin desteklenmiş olmuyor.
İspanya’da gece gündüz durmaksızın yapılan her türlü eylem de mi görülmüyor?
İspanyol işçilerinin İsrail’e giden gemilere yükleme yapmamaları, A. Bilbao Futbol takımı ve seyircilerinin Filistin Bayraklı o muhteşem protestosu bizim sola özgürlük, insanlık adına ne söylüyor?
Avrupa’da eylemlerin ardı arkası kesilmiyor.
Sanırım Türk Solu ve insan odaklı STK’ların bu konuda bir açıklamaları olacaktır.
Ya da sessizliğe bürüneceklerdir.
Burada aklıma kötü şeyler gelmiyor da değil İnsan hakları ve Sol’un varlığına dair.
Acaba, Gazze’de olanlara gözlerimizin kapalı olmasının nedeni hiç akla gelmeyecek, getirilmemesi gereken siyasi bir olgu olabilir mi?
Mesela, ‘Sözde Hür’ dünyanın sevmediği Hamas gibi bir örgütün Gazze’de iktidarda olması gerçeği olabilir mi katliamlara sessiz kalmamızın nedeni?
Hamas’ı Kassam Tugayları ile karıştırmanın alemi yok ama ülkemizde İsrail propagandasına kapılarak Hamas’ı kafa kesen bir örgüt olarak suçlayan da çok oldu.
Bunu bana bizzat söyleyenler olduğu gibi.
Arap Ülkeleri ne yapıyor diye de kimse sormaya kalkmasın.
Ağa babaları siz karışmayın diyorsa yapacak bir şeyleri kalmıyor.
Çünkü işin içinde koltuklarını kaybetmek korkusu var.
Sonuç olarak
Demek ki haklı davalar geniş kesimlerin desteğine dayanıyorsa başarı kaçınılmaz oluyor.
Vicdanlarını hala yitirmemiş, yürekleri haklı Filistin davasına destek için çarpan dünyanın her yerinden bir avuç cesur insan omuz omuza verilince her türlü ablukanın kırılabileceğini, duvarların yıkılabileceğini somut olarak tüm dünyaya gösterdiler.
Şimdi sıra bizim zihinlerimizdeki ablukanın kırılmasında.
YORUMLAR